[15] Emmy Laybourne - Monument 14. Niebo w ogniu.

 

Tytuł oryginału: Sky on fire

Cykl: Monument 14

Wydawnictwo: Rebis

Liczba stron: 280

Kilkanaścioro dzieci. Jeden supermarket, Milion rzeczy, które mogą pójść źle.
Zostańcie na miejscu albo uciekajcie do Denver.
Grupka nastolatków i młodszych dzieci - uwięziona w supermarkecie, w którym ukryła się przed serią coraz to większych katastrof - uczy się, jak przetrwać i zorganizować sobie schronienie przed chaosem. Pojawienie się obcych z zewnątrz burzy ich kruchy spokój i prowadzi do kolejnej tragedii, choć też daje dzieciom promyk nadziei. Okazuje się, że z lotniska w Denver władze ewakuują ludzi w bezpieczne miejsca. Jeśli tam dotrą, być może spotkają rodziców i zostaną ocaleni. W obliczu trudnej decyzji grupa się dzieli: Dean postanawia zostać w sklepie wraz ze swoją ukochaną Astrid i trójką maluchów, a jego brat Alex razem z pozostałymi wyrusza w najeżoną niebezpieczeństwami podróż do niepewnego celu. Świat po kataklizmie jest jednak jeszcze gorszy, niż się spodziewali. Ale i w sklepie wcale nie jest bezpieczniej...
Nikt nie wie, że wojsko ma własne radykalne plany, jak uporać się z następstwami tsunami.

Zaczynając historię z tą trylogią nie spodziewałam się, że tak bardzo mi się spodoba. Cały pomysł na historię wydawał mi się nowy, bo nie czytałam jeszcze książek, gdzie dzieci zamknięte w supermarkecie z powodu katastrofy biologicznej musiałyby walczyć o życie.

Ta część również mi się podobała, jednak była inna niż pierwsza. Tutaj narracja była bowiem rozdzielona na Deana, który był narratorem pierwszej części i jego brata Alexa, który pojechał z połową grupy do Denver w poszukiwaniu pomocy. Takim sposobem zostajemy informowani co dzieje się w drodze na lotnisko w Denver i supermarkecie.

Mimo, iż w tej części było więkcej akcji, dodatkowo była ona podzielona, bardziej podobała mi się pierwsza część. To, jak dzieci były zdane na siebie w supermarkecie całą grupą wydaje mi się ciekawsze, niż kilka osób które tam zostało i kilka, które wyruszyły pustymi drogami po pomoc do Denver. Pamiętam, że pierwszą przeczytałam w jeden dzień, bo tak mnie wciągnęła. Tą natomiast czytałam trochę dłużej, nie zainteresowała mnie na tyle, żeby spędzić nad nią cały dzień.

Nie znaczy to jednak, że ta część była zła. Było tutaj wiele emocjonujących momentów, kiedy nie wiadome było co stanie się z bohaterami.

Jeśli chodzi o bohaterów, tutaj też było gorzej. Nie zżyłam się praktycznie z żadnym, może tylko bardziej polubiłam Alexa, który w poprzedniej części nie był taką ważną postacią, a tutaj stał się narratorem.

Najmłodsze dzieci, które wyruszyły do Denver natomiast bardzo mnie irytowały. Poprzednio nie odczuwałam tego tak bardzo jak tutaj. Na każdym kroku marudziły i nie czytało się tych fragmentów przyjemnie.

Mimo wszystko polecam tę serię, nie zawiodłam się czytając jej, bo nie wymagałam od niej zbyt dużo.

3/5